มหาเซียนถวิลนาง - นิยาย มหาเซียนถวิลนาง : Dek-D.com - Writer
×

    มหาเซียนถวิลนาง

    เพราะรักถลำลึกมิอาจถอน เพื่อหญิงธรรดาผู้หนึ่ง มหาเซียนเช่นข้าจึงได้ยอมจุติเป็นมนุษย์ ขอเพียงพบหน้าสักครั้งทุกสิ่งที่เเลกมาก็นับว่าคุ้มค่ายิ่งเเล้ว

    ผู้เข้าชมรวม

    752

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    7

    ผู้เข้าชมรวม


    752

    ความคิดเห็น


    6

    คนติดตาม


    36
    จำนวนตอน :  3 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  22 ม.ค. 60 / 22:24 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


    เกริ่นก่อนอ่าน

    สวัสดีคะ ยินดีที่ได้รู้จักนักอ่านทุกท่านเเละยินดีต้อนรับนักอ่านที่เข้ามาอ่านนิยายเรื่องนี้นะคะ
    นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่เเต่งขึ้นจากจินตนาการไม่ได้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงเเต่ประการใด เเละนักอ่านทุกท่านสามารถติชมได้เสมอหากเห็นอะไรที่ไม่เหมาะไม่ควร เเละไรท์ตัวน้อยๆคนนี้ต้องกราบขออภัยอย่างสูงยิ่งสำหรับคำผิดที่โผล่ขึ้นมาให้นักอ่านทุกท่านได้เสียอารมณ์นะคะ ไรท์จะพยามอย่างหนักในการตรวจคำผิดให้มากขึ้นคะ เเละขอบคุณสำหรับผู้ที่ช่วยติติงเเละเเก้คำผิดให้ไรท์นะค๊า ขอบคุณมากๆเลยคะ ><



    ดินเเดนสีทวีปประกอบไปด้วย

    ทิศเหนือ        ทวีป พร่างดารา (ใหญ่ที่สุด)
    ทิศใต้           ทวีป จันทร์ทราคล้อย
    ทิศตะวันออก   ทวีป ตะวันส่อง (เล็กที่สุด)
    ทิศตะวันตก     ทวีป ครึ้มเมฆา



    พลังการฝึกตน

    ปราณเบื้องต้น     ขั้น 1-5
    ปราณนักรบ        ขั้น 1-5
    ปราณนักปราชญ์  ขั้น 1-5
    ปราณจักพรรดิ     ขั้น 1-5
    ปราณทราช        ขั้น 1-5
    ปราณเซียน        ขั้น 1-5
    ปราณมหาเซียน   ขั้น 1-5



         ภายในโลกที่ประกอบไปด้วยผู้ฝึกตนเเละบุคคลที่เเข็งเเกร่งสามารถครอบครองทุกสิ่ง การเข่นฆ่าปรากฏไปทุกหย่อมหญ้า สายเลือดไหลหลั่งดังสายธาราชโลมผืนดิน มหาเซียนที่ยิ่งใหญ่ผู้หนึ่งได้จุติมายังทวีปตะวันส่อง ทวีปอันเล็กจ้อยเมื่อเทียบกับทวีปอื่นๆ เขาคือผู้ที่ขีดเขียนประวัติศาสตร์ เรื่องราวของเขาครั้งหนึ่งเคยตราตรึงอยู่ในจิตใจผู้คน ความยิ่งใหญ่ของเขาสยบผู้คนเเละมารร้าย 

    ผู้ที่ไม่เเยเเสสิ่งใดเช่นเขากลับต้องสยบลงเเทบเท้าสตรีธรรดมานางหนึ่ง สตรีที่มีหัวใจบริสุทธิ์เเละเมตตา สตรีที่ทำให้เขาหวั่นไหว นางเพียงคนเดียวที่ครองใจ นางเพียงผู้เดียวที่เขาทำได้เพียงเฝ้ามอง เพียงเเค่มองผ่านสายตามาหลายหมื่นปี น้ำหยดลงหินทุกวันหินมันยังกร่อนนับประสาอะไรกับมหาเซียนเช่นเขาที่มิอาจตัดสัมพันธ์กับนางออกไปได้จนหมดสิ้น เป็นมหาเซียนได้เพียงสามหมื่นปีก็ต้องจุติลง ...เขาตรอมใจเพราะถวิลนาง...


    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น